Kiedy byłem dzieckiem, zawsze słyszałem, jak dorośli mówili: nie gryź ołówka, bo zostaniesz otruty ołowiem! Ale tak naprawdę głównym składnikiem grafitu jest grafit, a nie ołów i nie zatrujemy się jeszcze dwoma kęsami.
W życiu jest wiele „imion”, które nie odpowiadają „prawdziwym” imionom, np. ołówki nie zawierają ołowiu, Morze Martwe to nie morze... Ocenianie składu rzeczy po samej nazwie nie będzie działać. Pytanie zatem brzmi, czy toner drukarki składa się po prostu z „atramentu”? Rzućmy okiem na to, jak wygląda toner!
W Chinach pochodzenie atramentu jest bardzo wczesne, na kościach wyroczni z dynastii Shang znajdują się napisy atramentowe, a atrament został przetestowany przez profesjonalistów jako czarny węgiel. Atrament chiński nazywany jest także tuszem węglowym, a toner nazywany jest także tonerem. Czy toner drukarki składa się z „atramentu”? Tak naprawdę oznacza to, że nie jest wykonany z „węgla”.
Bliższe spojrzenie na listę składników odkryje, że zawiera żywice, sadzę, środki ładujące, dodatki zewnętrzne itp., Wśród których sadza pełni rolę barwnika, pełni funkcję barwnika i ma funkcję regulowania głębi koloru . Ściśle mówiąc, żywica jest główną substancją obrazującą tonera i głównym składnikiem tonera.
W rzeczywistości metody produkcji tonera dzielą się na dwa typy: metodę fizycznego mielenia i metodę polimeryzacji chemicznej.
Wśród nich branża przetwarzania tonerów wykorzystuje dużą liczbę metod kruszenia, w wyniku których można wyprodukować tonery odpowiednie do kopiowania elektrostatycznego na sucho: w tym toner dwuskładnikowy i toner jednoskładnikowy (w tym magnetyczny i niemagnetyczny). Metoda ta wymaga szorstkiej mieszaniny stałych żywic, materiałów magnetycznych, pigmentów, środków kontrolujących ładunek, wosków itp., ogrzewania w celu stopienia żywicy i jednocześnie równomiernego rozproszenia nietopliwych składników w żywicy. Po ochłodzeniu i zestaleniu jest kruszony i klasyfikowany.
Wraz z rozwojem drukarek wymagania dotyczące tonera są coraz wyższe, a produkcja tonera jest coraz bardziej wyrafinowana. Metoda polimeryzacji chemicznej to technologia drobnego tonera. Już w 1972 roku pojawił się pierwszy przypadek specjalnego tonera polimeryzacyjnego, a technologia stała się coraz bardziej dojrzała.
Może produkować toner o niższej temperaturze topnienia, który może spełnić wymagania nowoczesnej technologii w zakresie oszczędzania energii i ochrony środowiska. Dostosowując dawkę dyspergatora, prędkość mieszania, czas polimeryzacji i stężenie roztworu, kontroluje się wielkość cząstek tonera, aby uzyskać efekt jednolitego składu, dobrego koloru i wysokiej przezroczystości. Toner wytwarzany metodą polimeryzacji ma dobry kształt cząstek, mniejszą wielkość cząstek, wąski rozkład wielkości cząstek i dobrą płynność. Może spełnić wymagania nowoczesnej technologii druku, takie jak duża prędkość, wysoka rozdzielczość i kolor.
Czas publikacji: 28 marca 2023 r
